2007, 2004

O ποιητικός μονόλογος της Αύρας Σιδηροπούλου «Τα Δάκρυα της Κλυταιμνήστρας», παρουσιάστηκε στο Θέατρο Δίπυλο τον Απρίλιο του 2004, με χρηματοδότηση του Υπουργείου Πολιτισμού. 

Στην παράσταση αυτή, η ηρωίδα δεν παίρνει το λόγο για να προκρίνει το δίκιο της, ούτε για να δικαιολογήσει την ύστατη πράξη του φόνου του άντρα της. Αίτημά της είναι να υπάρξει, ν’ αφήσει τις αισθήσεις της, χρόνια φυλακισμένες, να λειτουργήσουν. Την συναντάμε σ’ ένα μεταφυσικό και επικίνδυνο τοπίο, να πάλλεται από επιθυμίες και αποθυμιές, ενώ γνωρίζει το αναπόδραστο της μοίρας της. Επικαλείται τον άνδρα της, το γιό της και τους θεούς. Σε μια αναδρομή μέσα στο χρόνο ανακαλεί και ζυγιάζει τις τραγικές στιγμές της ζωής της: τη θυσία της Ιφιγένειας, την εγκατάλειψη του Ορέστη, το φονικό του Αγαμέμνονα. Καθώς ξαναθυμάται αυτές τις στιγμές, στην πραγματικότητα τις ξαναζεί και τις ξαναζωντανεύει, παλεύοντας να ξορκίσει τους δαίμονες που στοιχειώνουν τους καθημερινούς τις εφιάλτες. Στην προσπάθειά της να εξιλεωθεί στα μάτια των παιδιών, του λαούς της, των θεών, εμάς των ίδιων, έχει ν’ αντιμετωπίσει την ανελέητη καταδίωξη από τις Ερινύες. Στους ήχους των βημάτων τους διαβάζει κι αναμένει το δυσοίωνο μέλλον της.  

*Η ίδια παράσταση ανέβηκε για τρεις εβδομάδες στο Θέατρο La MaMa ETC της Νέας Υόρκης, με χρηματοδότηση του Κοινωφελούς Ιδρύματος Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης, του Ιδρύματος Ι. Φ. Κωστόπουλου και του Οργανισμού Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού.

Kείμενο/Σκηνοθεσία: Αύρα Σιδηροπούλου
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Επιμέλεια κίνησης: Μαργαρίτα Μάντακα
Μουσική Σύνθεση: Βάνιας Απέργης
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Χριστίνα Σαχτούρη, Ελισσαίος Βλάχος
Φωτογραφίες: Μαριλένα Σταφυλίδου
Κλυταιμνήστρα: Θέμις Μπαζάκα

Κριτικές (αποσπάσματα):

Ριζοσπάστης
Η ομάδα  «Persona»παρουσίασε στο θέατρο «Δίπυλον», σε ένα θαυμάσιας σύλληψης συμβολικό σκηνικό της Εύας Μανιδάκη και ένα  επίσης συμβολικό κοστούμι της Ιωάννας Τσάμη το εξαιρετικά ενδιαφέρον μονολογικό κείμενο της Αύρας Σιδηροπούλου «Τα δάκρυα της Κλυταιμνήστρας»
Η «Κλυταιμνήστρα» της Α. Σιδηροπούλου, ερμηνευμένη με αλήθεια, ευαισθησία και δύναμη από την Θέμιδα Μπαζάκα είναι ένα έκπτωτο πλάσμα, μια ψυχή εγκλωβισμένη στα «δίχτυα» της αδικίας σε βάρος της και της αυτοδικίας της.

Χριστίνα Οικονομοπούλου
«Eξαιρετική ερμηνεία της Θέμιδας Μπαζάκα που, καθ’όλη τη διάρκεια του έργου, δεν θα επιβεβαιώσει μόνο το ήδη γνωστό υποκριτικό της ταλέντο αλλά, και κυρίως, θα καταφέρει να ισορροπήσει μέσα από ένα πλέγμα μεστής δραματολογικής έκφρασης στερούμενης κραυγασμών και τραγικοποιημένων υπερβολών τον πόνο της μάνας που χάνει το παιδί της, την μοναξιά της παρατημένης συζύγου και το διπλό έγκλημά της, αυτό της μοιχείας και της συζυγοκτονίας.»
«Η ηρωίδα θα μας συστηθεί. Ξεκάθαρα. Ολοκληρωμένα. Πολυδιάστατα. Γνωστά. Είναι η Κλυταιμνήστρα του γνωστού μύθου. Η γυναίκα, η μητέρα. Αυτή που μας καλεί να κοινωνήσουμε το δράμα της, να συμμετάσχουμε σε ένα καλειδοσκόπιο αισθήσεων, της όρασης, της όσφρησης, της ακοής, της αφής, ικανό όλα να τα μεταμορφώσει και όλα να τα μεταλλάξει.»
«Ο μητρικός ρόλος της Κλυταιμνήστρας θα θριαμβεύσει και θα την αναγάγει στην πιο εξαγνισμένη αδύναμη ηρωίδα που είδαμε ποτέ σε έργο που πραγματεύεται μύθο των Ατρειδών.»

Καθημερινή
«Επί 45 λεπτά στη σκηνή του «Διπύλου» η Μπαζάκα έχει καθηλωμένο το κοινό.»